અમારાં ઘરમાં રિપેરકામ માટે એક સુથારને બોલાવેલો.એના કામના પહેલા દિવસની આ વાત છે.. કામ પરઆવતાં રસ્તામાં ટાયર પંક્ચર થયું એમાં એનો એક કલાકબગડ્યો. કામ શરૂ કર્યા પછી અધવચ્ચે એની ઈલેક્ટ્રિકકરવત બગડી ગઈ. દિવસ પૂરો થયા પછી ઘરે પાછા જતીવખતે એની નાની ટ્રક ચાલી નહીં. હું એને મારી ગાડીમાંએના ઘેર મૂકવા ગયો. રસ્તામાં એ એક પણ શબ્દ બોલ્યો નહીં. અમે એના ઘેર પહોંચ્યા ત્યારે એણે કહ્યું : 'ઘરમાંથોડી વાર આવો ને ! મારાં પત્ની અને બાળકોને તમનેમળીને આનંદ થશે.'ઘરમાં દાખલ થતાં પહેલાં નાના ઝાડ પાસે એ રોકાયો. બન્નેહાથ એણે ઝાડ પર મૂક્યા. બારણામાં દાખલ થતી વખતે મેંએનામાં અજબનો ફેરફાર થતો જોયો. એના થાકેલા ચહેરાપર સ્મિત ફરી વળ્યું. એનાં બે બાળકોને વહાલથી ભેટ્યોઅને પત્નીને ચૂમી આપી. મને એ કાર સુધી મૂકવા આવ્યો.અમે પેલા ઝાડ પાસેથી પસાર થયા ત્યારે મારું કુતૂહલ હુંરોકી શક્યો નહીં. મેં એને પૂછ્યું : 'ઘરમાં દાખલ થતાંપહેલાં તમે ઝાડને શા માટે અડ્યા ?'
'અરે, હા. આ ઝાડ તો મારા મનની ખીંટી છે. હું કામે જાઉંત્યાં કોઈ ને કોઈ તકલીફ તો
આવવાની, પણ એક વાત નક્કી કે ઘરે મારાં પત્ની અનેબાળકોને એની સાથે શું લેવાદેવા ? એટલે, જ્યારે સાંજેકામ પરથી ઘરે પાછો આવું છું ત્યારે તકલીફો આ ઝાડ પરલટકાવી દઈ ઘરમાં દાખલ થાઉં છું. સવારે કામ પર જતાંઆ ઝાડ પરથી તકલીફો પાછી લઈ લઉં છું. પણ નવાઈનીવાત તો એ છે કે રાતે મૂકેલી તકલીફોમાંથી ઘણીખરીસવારે ત્યાં હોતી નથી.
'અરે, હા. આ ઝાડ તો મારા મનની ખીંટી છે. હું કામે જાઉંત્યાં કોઈ ને કોઈ તકલીફ તો
આવવાની, પણ એક વાત નક્કી કે ઘરે મારાં પત્ની અનેબાળકોને એની સાથે શું લેવાદેવા ? એટલે, જ્યારે સાંજેકામ પરથી ઘરે પાછો આવું છું ત્યારે તકલીફો આ ઝાડ પરલટકાવી દઈ ઘરમાં દાખલ થાઉં છું. સવારે કામ પર જતાંઆ ઝાડ પરથી તકલીફો પાછી લઈ લઉં છું. પણ નવાઈનીવાત તો એ છે કે રાતે મૂકેલી તકલીફોમાંથી ઘણીખરીસવારે ત્યાં હોતી નથી.
No comments:
Post a Comment